Wat een dag!
Blijf op de hoogte en volg Linda
30 April 2017 | Colombia, Leticia
Gisteren is Ben ziek naar bed gegaan en vandaag is Michael ziek wakker geworden. Beiden zijn aan de diarree, koorts en Michael gaf ook over. Iemand van het hotel heeft gevraagd of de boot, die ons om 8:30 zou komen halen, eerder kon komen. Zo konden we samen met Robinson naar het ziekenhuis van Leticia gaan alvorens we onze vluchten naar Medellin zouden nemen.
We hebben het allemaal een beetje over ons heen laten komen. Het verloopt daar ook rommelig, zoals op de eerste hulp in Nederland, alleen een beetje erger. Ben en Michael hadden uitdrogingsverschijnselen en hebben meer dan een uur aan een infuus gehangen met zoutoplossing. Er is bloed geprikt en poep en plas ingeleverd. Dit moest in een laboratorium onderzocht worden en omdat we al snel naar Medellin moesten vliegen, zouden ze ons via Whatsapp de uitslag doorgeven. Dat doet een dokter in Nederland dan weer niet. Ben voelde zich al snel een stuk beter, niet meer misselijk, alleen nog wat slapjes. Michael heeft de hele reis geslapen. In het ziekenhuis, op het vliegveld en in de vliegtuigen. Het waren vlucht 5 en 6 van deze reis alweer, van de 8. Tijdens de tussenstop in Bogota moest Michael weer overgeven. Ik ben naar een dame van Avianca gelopen en zij heeft de arts van het vliegveld ingeschakeld. Die komt niet zelf, maar twee verplegers die met een portofoon met de arts in contact stonden. Zij hebben koorts gemeten (onder de arm was het slechts 37,3 maar dat kon niet kloppen) en ze hebben hem een pilletje tegen het overgeven gegeven. Ondertussen hebben we Marco, onze gids in Medellin, ge-appt met de vraag of hij paracetamol kon kopen en kant en klare drinkflesjes ORS om uitdroging tegen te gaan. Onze meegenomen paracetamol was al bijna op.
Onze vlucht van Bogota naar Medellin was ook nog eens vertraagd, terwijl Michael zo graag in een echt bed wilde slapen, ocharme. Uiteindelijk, 1,5 uur later dan afgesproken, konden we Marco in Medellin ontmoeten. Hij had een leuk spanddoek gemaakt om ons te ontvangen en had de medicijnen bij zich. We zijn snel naar het hotel gegaan en hebben Michael in bed gestopt. We hebben zijn koorts zelf nog een keer gemeten en die kwam uit op 39,6 graden. Oef! Hopelijk is het morgen een stukje beter met ons manneke.
De dokter uit Leticia heeft ons inmiddels de uitslag doorgegeven, samen met een waslijst aan medicijnen, o.a. een penicilline kuur. Die medicijnlijst heb ik meteen weer aan Marco doorgestuurd, die ze morgen voor ons haalt. We zijn nog niet met hem op pad geweest, maar hij is nu al een kanjer!!
We hebben het allemaal een beetje over ons heen laten komen. Het verloopt daar ook rommelig, zoals op de eerste hulp in Nederland, alleen een beetje erger. Ben en Michael hadden uitdrogingsverschijnselen en hebben meer dan een uur aan een infuus gehangen met zoutoplossing. Er is bloed geprikt en poep en plas ingeleverd. Dit moest in een laboratorium onderzocht worden en omdat we al snel naar Medellin moesten vliegen, zouden ze ons via Whatsapp de uitslag doorgeven. Dat doet een dokter in Nederland dan weer niet. Ben voelde zich al snel een stuk beter, niet meer misselijk, alleen nog wat slapjes. Michael heeft de hele reis geslapen. In het ziekenhuis, op het vliegveld en in de vliegtuigen. Het waren vlucht 5 en 6 van deze reis alweer, van de 8. Tijdens de tussenstop in Bogota moest Michael weer overgeven. Ik ben naar een dame van Avianca gelopen en zij heeft de arts van het vliegveld ingeschakeld. Die komt niet zelf, maar twee verplegers die met een portofoon met de arts in contact stonden. Zij hebben koorts gemeten (onder de arm was het slechts 37,3 maar dat kon niet kloppen) en ze hebben hem een pilletje tegen het overgeven gegeven. Ondertussen hebben we Marco, onze gids in Medellin, ge-appt met de vraag of hij paracetamol kon kopen en kant en klare drinkflesjes ORS om uitdroging tegen te gaan. Onze meegenomen paracetamol was al bijna op.
Onze vlucht van Bogota naar Medellin was ook nog eens vertraagd, terwijl Michael zo graag in een echt bed wilde slapen, ocharme. Uiteindelijk, 1,5 uur later dan afgesproken, konden we Marco in Medellin ontmoeten. Hij had een leuk spanddoek gemaakt om ons te ontvangen en had de medicijnen bij zich. We zijn snel naar het hotel gegaan en hebben Michael in bed gestopt. We hebben zijn koorts zelf nog een keer gemeten en die kwam uit op 39,6 graden. Oef! Hopelijk is het morgen een stukje beter met ons manneke.
De dokter uit Leticia heeft ons inmiddels de uitslag doorgegeven, samen met een waslijst aan medicijnen, o.a. een penicilline kuur. Die medicijnlijst heb ik meteen weer aan Marco doorgestuurd, die ze morgen voor ons haalt. We zijn nog niet met hem op pad geweest, maar hij is nu al een kanjer!!
-
02 Mei 2017 - 04:25
Demion:
Veel beterschap. -
02 Mei 2017 - 05:38
Karin:
Beterschap en weer genieten!! -
02 Mei 2017 - 08:17
Diane:
He getsie heel veel beterschap -
02 Mei 2017 - 09:25
Fam Scheper:
Ach, wat sneu..... hopelijk knappen jullie snel op zodat
je weer snel kunt genieten van de reis.
Beterschap! -
02 Mei 2017 - 11:27
Gonny:
Bij Marco zijn jullie in goede handen ! Vraag hem maar eens om zijn thee. Laura was ook een dagje best wel beroerd van de hoofdpijn en kreeg toen thee en die hielp al snel ! -
02 Mei 2017 - 11:57
Marjolein:
Wat een ellende! Zo'n mooi stukje Colombia zo afsluiten... hopelijk knapt Michael snel op en kunnen jullie Medellin gaan bewonderen! Beterschap! -
02 Mei 2017 - 23:05
Gyna:
Beterschap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
