Paraguas of Sombrecito

Het ontbijt wordt in dit hotel geserveerd onder een overkapping op het dak. De geluiden van de straat zijn goed hoorbaar. De dames bij de fruitkraampjes prijzen hun waar aan. De lotenverkopers garanderen geluk bij het verkopen van hun lot. Waarschijnlijk hun eigen geluk, wanneer er weer iemand in getrapt is. Jongens lopen langs met kannen koffie en plastic bekers. De verkopers van zonnebrillen spreken iedereen aan die er geen draagt, want je ogen moet je beschermen tegen de zon met een echte nep-RayBan. Dat dit jaargetijde meer bewolking dan zon heeft, heeft geen invloed op zijn "oneliners", die zitten in zijn systeem ingebakken. Vanochtend tijdens het ontbijt, zagen we een lichtflits, hoorden we een donder en werden we weer getrakteerd op een tropische regenbui. De verkoper van opvouwbare paraplu's begon actief te roepen : "Paraguas, paraguas, tengo paraguas muy baratas" (Ik heb goedkoop paraplu's te koop). Toen het 's middag weer droog was en wij het hotel uitliepen in de zon, kwamen we de paraplu verkoper weer tegen. Hij verkocht nog dezelfde koopwaar, maar onder een andere naam, hij riep: "Sombrecitos, sombrecitos, tengo sombrecitos muy baratos". Ineens werden de parapluutjes verkocht als parasolletjes om je te beschermen tegen de brandende zon. Geniaal!

Vanmiddag hebben we een bezoek gebracht aan het museum van Rafael Nuñez. Hij is meerdere keren president van Colombia geweest en heeft een groot deel van zijn leven in Cartagena gewoond, in het huis waar nu het museum gevestigd is. Het huis staat in een visserswijk El Cabrero, net buiten het centrum. We hebben nog overwogen om de kaartjes van de hop-on/hop-off bus te gebruiken, maar lopend ben je er sneller dan met deze bus.

Het volledig ingerichte huis geeft een mooi tijdsbeeld van het einde van de 19e eeuw. Tevens leren we hier dat hij veel invloed heeft gehad op de grondwet van Colombia en dat hij meegeschreven heeft aan het huidige volkslied van Colombia.

Vlakbij het presidentieel optrekje ligt een skatepark van Cartagena. We moesten alleen even de brug over. Dat is een eindje buiten het historisch centrum en je merkte al meteen dat het er een stuk minder mooi is en echt veilig voelde ik me ook niet. Er stond met grote letters op een muur geplakt: "fume weed en otro lugar" (rook je wiet ergens anders), maar daaronder zaten twee rokende snuiters, die verre van helder uit hun ogen keken. Het skatepark was door de fikse regenbui veranderd in een peuterzwembad. Michael vond het erg jammer, want hij had ook graag hier in de hitte wat tricks gedaan. Er was een jongen met een bezem het water aan het wegvegen, maar dat hielp niet echt.

Eenmaal terug binnen de muren van het historisch centrum hebben we een lekker broodje gegeten. Het was inmiddels al 15.00 uur en we hadden wel trek gekregen. Het voordeel van laat lunchen is dat je ook wat later gaat avondeten. Hier beginnen de restaurants pas vol te lopen rond een uur of negen. En het is wel zo gezellig als er wat meer mensen in het restaurant zitten.

Eindelijk hebben we een geocache kunnen loggen. Dat was een van onze wensen deze reis, en die is dan eindelijk vervuld. In Pereira lagen er geen op de route en in Medellin waren ze onvindbaar. Op de weg naar het hotel hebben we nog een Colombiaans voetbalshirt gekocht bij een straatverkoper, in verband met het WK adoptiekids voetbaltoernooi dat in juni in Vianen plaats gaat vinden. Michael wilde dat er achter op het shirt de naam "James" zou staan. Die had de verkoper helaas niet bij zich. Hij vroeg ons maximaal 10 minuten te wachten en liet ons achter bij zijn weekendtas vol shirts. Michael vroeg ons of hij ze dan voor hem mocht verkopen, want bij kinderen kopen ze vast sneller iets, als het zou lukken dan had die man meer geld. Lief bedacht, maar gelukkig was de man al terug voor hij in actie kon komen.

We merken nu ook dat we al een paar dagen hier zijn. We herkennen toeristen en locals en Michael wordt al begroet met het roepen van zijn naam. Het is hier zo leuk, konden we de stad en de tropische sferen maar in een doosje doen en in het vliegtuig meenemen naar Nederland.