09-08 Wat toeristen doen

Cartagena heeft een gezellig historisch ommuurd stadscentrum, met heel veel winkeltjes, kraampjes, barretjes en restaurants. Buiten de muren staan de grote hotels langs het lange strand. Daar zitten de toeristen, voornamelijk uit de USA. Wij hebben een pittoresk hotel binnen de muren, dus zodra we naar buiten stappen bevinden we ons in het centrum. Het is een klein hotel, met slechts 10 kamers en een zwembad dat net iets groter is dan een badkuip. Maar... op het dakterras bevindt zich een jacuzzi. Die hebben ze op ons verzoek aan gezet en er zelfs badschuim in gegoten. Na het ontbijt - weer roerei - hebben we ons daar lekker in ondergedompeld.

We zijn voor de derde keer in Cartagena, dus de meeste bezienswaardigheden hebben we al wel gezien. Eén ding hadden we nog op ons lijstje staan: een bezoek aan het klooster 'La Popa', dat op een berg naast Cartagena ligt. We hebben de receptionist van het hotel een taxi laten bellen en zijn naar boven gereden. Vanaf het klooster hadden we een prachtig uitzicht over Cartagena. Het klooster zelf was niet groot, maar had een leuk binnenplaatsje en een mooie kapel. De taxichauffeur heeft een klein uur op ons gewacht en bracht ons weer terug naar het hotel. Anderhalf uur uit-en-thuis met de taxi voor 50.000 pesos. Dat is nog geen € 15,-!

De lunch bestond dit keer niet uit een Colombiaans gerecht, maar uit een broodje van de Subway. Terwijl de McDonalds zijn menu's hier aanpast aan de Colombiaanse gewoonten, zo zitten er rijst en bonen bij, is de Subway hier precies hetzelfde als in de rest van de wereld, met dezelfde broodjes, beleg en sausen. Ook wel weer een keer lekker.

's Middags hebben Linda en Michael zich kunnen uitleven: winkeltje in en winkeltje uit. Dan gaan die twee helemaal los. En Ben hobbelt er gedwee achteraan, terwijl hij de tassen mag dragen. En afrekenen natuurlijk.

Toen het weer omsloeg, keerden ook voor Ben de kansen. Terwijl een regenbui van warm water de straten bevochtigde, stelde Ben voor de kelen te gaan bevochtigen. We vonden een gezellig barretje, waar we een paar cocktails hebben besteld. Het viel bij binnenkomst al op dat er grote asbakken op alle tafels stonden. Een nadere inspectie van het interieur maakte duidelijk dat we in een 'rookhol' waren beland, hoewel er, ook in Colombia, in de cafés niet mag worden gerookt. De eigenaar heeft een sigarenfabriekje en die sigaren waren er ook te koop. Aan de muur hingen tientallen schilderijen van bekende acteurs, met één grote overeenkomst: op elk schilderij werd een sigaar gerookt. Verder stonden er langs de kant nog vele waterpijpen, maar die zagen er ook niet uit alsof ze nog gebruikt worden. Wat wel gebruikt wordt, was een grote klimaatkast waarin de sigaren lagen uitgestald. Ze hebben zowel Cubaanse als Colombiaanse sigaren. Op verzoek van Lieke hebben we een paar Colombiaanse sigaren ingeslagen voor haar vader. Terwijl Ben en Michael uitleg kregen over de sigaren hoorde Linda muziek op straat. Ze ging poolshoogte nemen en stond ineens midden in het feestgedruis van een bruiloft. Wat een swingende massa mensen, allemaal in het wit gekleed en ook de paardenkoets was volledig met witte bloemen versierd. Naast Linda stond een Colombiaans omaatje die haar vriendelijk aankeek en haar spontaan vastpakte voor een dansje. Zo goed en kwaad als het kon heeft ze gefilmd en gedanst. Daar werden we dorstig van, althans omaatje zei van wel. In de buurt stond een Caribische dame fruit te verkopen, dus de lokale economie geholpen en een flink stuk watermeloen voor haar gekocht. Linda heeft door een T-shirt verkoper een foto laten maken, als bewijslast voor de mannen die nog steeds aan de bar hingen. Bij het terugkijken van de foto's moesten we lachen. Omaatje had echt trek en kon niet wachten met fruit eten. Tegen het eind van de middag zijn we terug gelopen naar het hotel, voldaan van een dagje doen van de dingen die doorsnee toeristen doen.

Nu liggen we lekker in onze gekoelde kamer. Michael kijkt een film op Netflix. We schrijven om beurten wat van het verslag en pakken ondertussen onze tassen weer in. We gaan vanaf morgen een paar dagen decadent doen op een all-inclusive bounty eiland.

Vanavond dacht Linda hotel-arrest te hebben. De mannen wilden samen op stap, cocktails drinken op de muur bij Café del Mar. Zo dacht Linda toch haar boek uit te kunnen lezen of lekker vroeg te gaan slapen. Maar na het eten, kakten we allemaal in. Dus zijn we toch gezamenlijk naar de hotelkamer gegaan.