25-07 Mama

Vandaag was het een dag met een gouden randje. We zijn gestart met een gezellig ontbijt met Rien, Angie en Maria. Daarna onze nette kleren aangetrokken en met Cesar naar Armenia gereden. Het was een mooie rit door de provincie Valle de Cauca en de weg was flink verbeterd sinds wij daar twee jaar geleden voor het laatst overheen gereden waren. Er waren zelfs groene mannetjes van de schoonmaakdienst, die het gras in de berm maaiden en de gele trottoirbanden schoonveegden. Het zag er spik en span uit. De reden waarom wij naar Armenia reden is dat de moeder van Michael daar woont. Wat een warm welkom kregen we daar! Ze had haar huis versierd met ballonnen, een feesttafel gemaakt en het huis geurde naar versgebakken empanadas. De tante en haar 2 kinderen waren er ook. Haar huisje had nog meer foto's van ons aan de muur hangen dan wij thuis. Het emotioneerde enorm. Op dat moment realiseerden wij ons opnieuw hoe belangrijk het contact met ons al die tijd is geweest en nog is.

We kregen ieder een kadootje in onze handen gedruk, dat we gelijktijdig moesten open maken. Wat een leuke verrassing: voor iedereen hetzelfde T-shirt dat de moeder en haar zoon al aan hadden. Voor Michael met "Son", Linda met "Mom" en Ben met "Daddy". Daar hebben we dus meteen een mooi familieportret van gemaakt. Ondertussen kwam tante Lizzet met de empanadas en aji, waar vooral Michael heerlijk van gesmuld heeft. Wij vonden het nog net iets te vroeg, maar konden er toch wel eentje op. Wat een schatje is nichtje Nicole van 3 jaar, zij snapte totaal niet dat er balonnen waren maar geen taart. Ze bleef er maar om zeuren. Het baby'tje en neefje Jesus David bleef lekker slapen. We hebben mama Yohana en broer Jhoani mee terug naar de finca genomen en ze blijven twee nachtjes slapen.

Terug op finca is er meteen weer volop gespeeld en gelachen. In het zwembad, in de jaccuzi en de eettafel werd weer eventjes omgetoverd tot tafeltennistafel. Ook hebben we lol gehad met de versierselen die nog in de feestzaal hingen. Dat zijn hoedjes in de Colombiaanse kleuren. We hebben te gekke foto's gemaakt. Ook hebben we onze kadootjes aan hen gegeven en dat viel goed in de smaak. Vooral bij het fotoboek van de eerste ontmoeting van 2 jaar geleden vloeiden wat traantjes, maar ze vond het geweldig om te krijgen.

Tijdens het avondeten zaten we met 8 personen aan tafel, tot groot vermaak van Michael's moeder en broer, want ze zaten nooit met zovelen te eten aan tafel. Ze zijn met z'n tweeen en ploffen normaal gesproken op de bank met een bordje eten (als dat er is).

Na het eten waren Jhoani en Michael in een dolle bui. Ze hebben een toneelstukje opgevoerd en waren al zo op elkaar ingespeeld dat ze zelfs probeerden wie de grootste scheet liet.

Nu zitten we met de volwassenen aan de aguardiente en het proosten gaat zo: Arriba, abajo, al centro y al dentro (naar boven, naar onder, naar het midden en naar binnen, ik geef toe in het Spaans bekt het beter ;-) Maar het is zo tijd om lekker te gaan slapen. Michael gaat bij zijn moeder en broer op de kamer logeren.