Comuna 13

Toen we wakker werden en naar buiten keken, zagen we een strakblauwe lucht en een felle zon. Op het terras tijdens het ontbijt kwamen de eekhoorntjes weer vrolijk hordelopen over de tafeltjes van het terras, schooiend om een stukje brood of fruit. Kleine tortelduifjes keken afwachtend toe of er voor hen ook nog wat overbleef. We zijn heerlijk relaxed de dag begonnen. Toen Marco kwam, zijn we meteen op pad gegaan.

Medellin is onderverdeeld in 16 comuna's. Elke comuna bevat weer verschillende wijken. Comuna 13 was voorheen erg crimineel, waar het te gevaarlijk was om rond te lopen als je er niet thuis hoorde. Comuna 13 ligt wat hoger tegen de berg aan en de bewoners moesten lopend dagelijks een flinke trippel de berg af en op maken om van en naar hun werk te gaan. Ongeveer 7 jaar geleden heeft de gemeente besloten om roltrappen aan te leggen om het woon-werkverkeer te vergemakkelijken.

Bijna vierhonderd meter lang is de roltrap, opgedeeld in zes stukken; de overkapping van glas en oranje staal trekt vrolijke strepen door het heuvellandlandschap van golfplaten. De inwoners van Comuna 13 kunnen nu binnen zes minuten in de benedenstad komen, terwijl ze daar vroeger bijna een uur over deden. Niet alleen de roltrappen hebben ervoor gezorgd dat het beter gaat met deze buurt. Door deel te nemen aan allerlei sociale projecten proberen de bewoners het criminele imago van zich af te schudden. De vele weduwen, die hun man zijn verloren door de strijd tussen diverse bendes, verkopen nu allerlei zelfgemaakte souvenirs en verdienen zo op een eerlijke manier een inkomen voor hun gezin. We hebben een geurtje en wat armbandjes gekocht, zonder afdingen en met een flinke fooi. Naast het kraampje van deze werkende moeder zaten Michael en Marco bij een hot-dog (perro caliente) kraampje met een paar mannen over "rappen" te praten. In Comuna 13 worden voor de kinderen workshops "rappen" gehouden, zodat ze niet doelloos op straat hoeven rond te hangen. Eén van de mannen geeft er rap-les. Michael had zijn mobiel via bluetooth aangesloten op de geluidbox van de rapper en zodoende schalde Hollandse rap door de straatjes van comuna 13. De rappers vonden het geweldig en hebben meteen de titels opgeschreven om ze later nog eens op te kunnen zoeken.

Een andere weldoener uit Comuna 13 is de kunstenaar Gotcha. Hij maakt prachtige graffiti op de muren van de buurt, vaak met een boodschap. Ook geeft hij kinderen teken- en schilderles en geeft hij graag uitleg over hoe de buurt zich de afgelopen 10 jaar getransformeerd heeft tot een veilige en vriendelijke buurt. Linda en Michael hebben allebei een T-shirt gekocht met een graffiti van Gotcha erop. Deze muurschilderingen zijn ook in de wijk te zien.

De roltrap is een klein onderdeel van het goed georganiseerde openbaar vervoer in Medellin. Het is de enige stad in Colombia met een metro en daarnaast zijn er een tram- en busnetwerk. De hoger gelegen delen van de stad worden ontsloten door kabelbanen. Alle lijnen sluiten goed op elkaar aan en met één kaartje kun je onbeperkt overstappen. Voor de reis van en naar het station kun je gebruik maken van gratis fietsen.

We hebben een metro genomen en zijn daarna met een kabelbaan naar een andere wijk gegaan. Deze kabelbaan zorgt er, net als de roltrappen, voor dat de bewoners veel gemakkelijker dan voorheen de binnenstad kunnen bereiken, om naar hun werk te gaan of hun koopwaar aan te bieden. We zijn van station "San Javier" via Lijn J naar "La Aurora" gegaan en weer terug. In het eerste gedeelte van de trip zien de huizen er nog redelijk uit, maar gaandeweg de rit zie je gepleisterde huizen veranderen in kleine armoedige houten huizen. De laatste huisjes zijn echte krotjes, opgetrokken uit hout en golfplaat. Ik ben blij dat we er van bovenaf zicht op hebben en dat we niet door de wijk zelf hoeven te lopen.

Na een uitgebreide lunch in een Italiaans restaurant, hebben we nog geprobeerd een tweetal geocaches te vinden, maar helaas waren ze beiden onvindbaar. Toen mocht het volgende gezinslid zijn hobby uit gaan oefenen: Michael is gaan skateboarden in een parkje waar een skatebowl is. Er zaten diverse mensen langs de rand van de bowl een biertje te drinken, dus hij had meteen een enthousiast publiek. Omdat er alleen een bowl was om in te skaten, was de lol er na een tijdje vanaf. Gelukkig was het skateboardparkje waar we al eerder zijn gaan kijken in de buurt. En daar heeft Michael zich heerlijk uit kunnen leven. Het was er ook gezellig druk met skaters.

Daarna hebben we nog wat broodjes gehaald in het winkelcentrum, die we in het restaurant van het hotel hebben opgegeten. Als enige gast kun je je wel iets permitteren. En zo is er weer een einde gekomen aan de zoveelste leuke dag van deze vakantie.