Jungle-trip 3: Naar de indianen
Blijf op de hoogte en volg Linda
28 April 2017 | Colombia, Puerto Nariño
Vandaag hebben we het juist heel lang droog gehouden en dat was gunstig, want we hadden veel te bezichtigen vandaag. Bij vertrek vroeg Valdo of we misschien i.p.v. zelf peddelen met een motorbootje wilden terugvaren. Daar waren wij snel uit. Voor omgerekend 1 euro p.p. wilden wij deze upgrade wel. Op het eilandje met het ene gebouwtje erop was het "chao Valdo en hola Pablo". Deze gids had een hele snelle boot bij zich en een stuurman die van snelheid hield. Michael vond het geweldig. De eerste stop was "Isla de los Micos", het apeneiland. De aapjes sprongen met meerdere tegelijk bij iedereen op het hoofd en schouders. Het is erg toeristisch en we kregen ook maar kort de tijd. Pablo regisseerde alles volgens een strak schema. Zelfs over de fotocamera nam hij de regie. Michael vond het erg vet en grappig en de beestjes waren erg zacht. Op naar de de volgende stop, een botanische tuin, waar uitleg gegeven werd over de groei van de Lotus bloem. Het was inmiddels erg warm geworden en Ben en ik werden door de tuin geloodst waarbij Pablo weer de juiste plaatsen aanwees om te fotograferen. Michael had het wel gezien, die bleef mooi op een veranda in de hangmat liggen.
Daarna zijn we doorgevaren naar een Indianengemeenschap van de Tikuna. Zij verwelkomen toeristen in hun dorp (Macedonia) door een indianendans uit te voeren en wat in hun eigen taal te spreken, daarna werd er een pot op de grond gezet waar je een fooitje in kon doen en kon je langs diverse marktkraampjes handgemaakte souvenirtjes kopen. Michael heeft hier voor de kinderen uit zijn klas mooie sleutelhangertjes uitgezocht met een indianenmasker erop en voor de juffen een houten armbandje. Hij vindt het leuk om iets van de indianen mee te nemen. Voor we weer op pad gingen heeft Michael nog met speciale zwarte inkt dat uit een amazonevrucht komt een tattoo op zijn bovenarm laten zetten. De inkt verdwijnt maar heel langzaam.
Inmiddels begonnen we wel trek te krijgen en meerden we aan bij een restaurantboot. Daar hebben we heerlijk gelunchd terwijl de boot langzaam een zijtak van de Amazone invoer. Onze motorboot hing er aan een touw achteraan. Na het eten zijn we het Tarapotomeer opgevaren door een inmense groene tunnel van bomen en struiken. Op het meer zou je dolfijnen kunnen spotten. Gelukkig hebben we onderweg al een paar ronde ruggen boven het water uit zien komen, zodat we kunnen zeggen dat we dolfijnen gezien hebben. Want nu bleven ze onder water, ondanks alle rare geluiden die Pablo maakte om ze te lokken. Op naar het eindpunt van deze dag. San Martin, een gemeenschap van Tikuna indianen waar we een nachtje blijven. Door gids Pablo werden we overgedragen aan gids Armando, een trotse indiaan. Hij werkt al 6 jaar in het toerisme naast de landbouw. Hij stelt zijn huis open voor toeristen. Eerst sliepen de toeristen in een hangmat in zijn huis, maar nu heef hij na lang sparen een huisje er naast gebouwd met bedden erin en een deur met een slot. Trots gaf hij de sleutel, maar de grap is dat de achterkant gewoon open is, er zit niet eens een deur in :-). De WC werd ook trots getoond, maar doorspoelen lukt nog niet, voor stromend water moet hij nog een maand sparen. Doorspoelen doe je met een bakje water. Michael, die soms een hekel aan douchen heeft, wilde na het vissen ineens douchen. Dus werd een emmertje gevuld en kreeg hij een bakje erbij om over zijn hoofd te gieten. Ijskoud water, dapper hoor!
We hebben een rondleiding door het dorp gekregen. Eerst werd de Maloca getoond. Een enorm grote overkapping waar vroeger alle indianen in samenwoonden. Wel 30 families tegelijk. Binnen in de Maloca waren er plateaus gebouwd en op elk plateau leefden een familie. zo'n plateau is slechts 3x3m. De sjamaan, de wijze man, geneesheer en kenner van moeder aarde had zijn plankje in de nok van de Maloca, daar waar geen wilde dieren konden komen. Lekker dan, wij slapen vanacht zonder deur op de begane grond. We hebben ook de kerk, de school en als laatste het voetbalveld mogen aanschouwen. Daar hebben wij nog even naar een potje voetbal gekeken. De indianen sloten weddenschappen af met geld op de uitslag.
Het is nu 18.30 uur en pikkedonker. Het eten wordt zo geserveerd en daarna gaan we meteen slapen. We hebben hier geen elektriciteit en we zijn doodop.
-
02 Mei 2017 - 03:19
Barbara:
Wat een bijzondere tocht zo in de jungle en tussen de indianen!
Michael heeft heel wat te vertellen als jullie weer thuis zijn!
Tot over een paar dagen! -
02 Mei 2017 - 11:23
Gonny:
Ongekend wat een mooie natuur ! Prachtig !!!!!! -
02 Mei 2017 - 12:08
Marjolein:
Wat gaaf allemaal!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley