In Taironaka

We hebben alle drie lekker en lang geslapen. Is ook niet gek als om 20.00 uur het licht uit gaat. Zelfs Ben, die nog buiten in de hangmat bleef liggen, is na een half uur toch maar naar binnengekomen om te gaan slapen. Daar ben je toch beter beschermd tegen de muggen. Echter niet tegen spinnen, zo bleek vanochtend. Een grote dikke spin op een hoofdkussen vinden is niet echt iets om vrolijk van te worden. We hebben het kussen buiten gelegd, toen een foto gemaakt en vervolgens dat beestje leren vliegen. In de bush-bush waar 'ie terecht kwam moet 'ie maar vriendjes gaan zoeken, wij willen er geen vriendjes mee zijn.

Het ontbijt was deze ochtend niet lekker. Ze hadden in de arepa een zurige kaas gebruikt en zo’n zelfde plak kaas kregen we er ook nog eens bij. Zuur van smaak en de structuur van plastic. Dit is echt de eerste keer dat we onze borden niet leeg gegeten hebben. Gelukkig was de lunch van rijst met garnalen en patacones, weer prima van smaak en konden we weer smullen.

Maar voordat we gingen lunchen zijn we in de ochtend in rubberen banden stroomafwaarts gedobberd richting zee. In ruim een uur, hebben we in alle rust kunnen kijken naar wat er zich op de oever zoals afspeelt. We zagen mooie kleine vogeltjes en grote witte reigers, zwarte gieren en af en toe een blaffende hond. Het duurde lang voor we de beloofde apen zagen. Het blijkt dat ze zich ophouden in bepaalde bomen en die stonden pas verderop richting zee langs de oever van deze rivier. Mooi om te zien hoe deze beesten zich soepel bewegen, zelfs over de dunste boomtakken. Op een gegeven moment stond er een vrouw de was te doen in een (te) strakke rok. Linda zei dat deze mensen al hun was in de rivier doen omdat ze in een hutje wonen zonder water en stroom en dus ook geen wasmachine hebben. Michael had kennelijk niet geluisterd, zijn enige macho-commentaar was: “Wow, moet je die billen zien van die mevrouw...”. Tsja, zijn prioriteiten legt 'ie kennelijk als een echte latino. ;-) Onze tocht in de “flotadores” eindigde daar waar de rivier in de zee uitmondt. We werden begroet door een flinke pelikanenkolonie die aan het relaxen was op een zandbank. Bij deze zandbank hebben we gezwommen, een zandkasteel gebouwd en foto’s/film gemaakt tot een bootje ons weer op kwam halen en ons terugbracht naar Taironaka.

We hadden een prijs afgesproken voor deze ochtend-excursie van 70.000 pesos. Maar al snel bleek dat die prijs alleen gold voor het gebruik van de rubberen banden. Het bootje dat ons terug zou brengen kostte ook nog eens 40.000 pesos. En aan het begin, toen we eenmaal in het water lagen, zei de gids dat hij ook nog 20.000 pesos wilde. Het risico dat hij ons alleen de rivier zou laten afdrijven wilden we niet nemen, dus dan maar dokken. Dan ben je alles bij elkaar toch bijna het dubbele kwijt. Tjsa… geef ze eens ongelijk om niet te willen profiteren van die, in hun ogen, rijke toeristen. En 60 euro voor 4 uur plezier met z'n drietjes, daar blijven we niet lang over klagen.

In de middag hebben we lekker in de hangmat gehangen, zijn Ben en Michael nog een keertje gaan spetteren in de rivier, en is het spelletje Pesten uit de rugzak gehaald.

’s Avonds werd ons eten geserveerd bij de cabaña. Gisteren vond Michael het niet fijn dat de poezen met hun staarten langs zijn benen streken en de kippen bij hem op de houten bank sprongen om te schooien. Toeristen voor ons hebben kennelijk deze diertjes enorm verwend met hun restjes eten. Nu was ons gisteren al gevraagd of we bij de cabaña wilden eten, dus we konden het makkelijk vragen zonder de verwende toerist uit te hangen. Na het eten hebben we ons een hele tijd zitten vergapen aan een salamandertje, dat zich had verstopt vlak bij de lamp aan de muur. Elk insect dat in de buurt van de lamp durfde te komen werd zijn prooi. Zelfs een motje, die groter was dan de kop van de salamander, werd verslonden. Een prachtig schouwspel dat zo een plekje zou verdienen in een programma van de TV-zender Animal Planet, alleen wij hadden deze beelden exclusief voor onszelf. Op deze primitieve stek hadden we geen TV, maar maakten we het live mee ;-).

Ook deze avond gingen we weer vroeg ons mandje in. Morgen vertrekken we naar een ander stukje natuurgebied: Parque Tayrona.