Visite
Door: Familie Simonetti
Blijf op de hoogte en volg Linda
07 Juli 2012 | Colombia, Pereira
Vanochtend werden we al vroeg gewekt door wat gerommel en gestommel. De andere familie stond op het punt van vertrekken. Na het ontbijt hebben we hartelijk afscheid van elkaar genomen met de belofte dat we elkaar in Nederland weer zullen ontmoeten.
Ineens hadden we de Finca voor onszelf. Michael en Ben zijn nog even het water ingedoken om een opblaas-tennisspel te spelen, maar ze hadden veel meer lol met het maken van flaporen. Toen stond Cesar op de stoep om samen met ons nog even naar een Chiva bus station te gaan. De mooiste bussen waren kennelijk “en route”, maar we hebben toch nog wat leuke kiekjes kunnen maken. Ook zijn we nog even naar de parkeerplaats van de Willys gegaan. De Willys en de Chivas worden door de “campesinos” (boeren) gebruikt om hun (in)koopwaar van- en naar de stad te vervoeren. Rondom het station en de parkeerplaats vond momenteel de wekelijkse tweedehands markt plaats (waar je al je gestolen goederen terug kunt kopen). Cesar vroeg ons de camera’s in de tassen te houden toen we het busstation uitliepen richting de parkeerplaats van de Willys. Dit was de eerste keer dat we ons een beetje onveilig voelden. Desondanks heeft Linda toch nog een fruit- en groentestalletje op de gevoelige plaat vastgelegd.
Goed voorbeeld doet goed volgen. Michael wilde al dagen een echte Colombiaanse politieman zijn, mede omdat Juan een op maat gemaakt Colombiaans politiejasje had. Wij hebben in een winkel van officiële leger- en politie accessoires (ja echt) de authentieke Colombiaanse applicaties gekocht die oma Lidy op zijn legergroene overall mag naaien. Daarbij heeft hij nog een riem, een lampje en een neppistool (dat dan weer wel) gekregen. Van de winkel kreeg hij nog een heus politie-notitie-boekje.
Na de lunch heeft Cesar, samen met Michael, de pleegfamilie opgehaald en hebben we een hele bijzondere en gezellige middag en avond met elkaar doorgebracht. Fabiola heeft veel verteld over de tijd dat Michael bij haar woonde en we konden samen beamen dat hij bijvoorbeeld dol is op spaghetti, heel energiek is en erg sociaal. Onze trots voor het manneke groeide en groeide ;-) (en dat allemaal in het Spaans…). Terwijl Linda aan het kletsen was met Fabiola en Ben voor een natje en droogje zorgde, waren Jhon, Andrès, Paola (de vrouw van Andrès), Sofia (de dochter van Andrès) en Michael in het zwembad plezier aan het maken. Het ging allemaal heel gemoedelijk, alsof we echt familie zijn. Het maakte Michael helemaal niet uit dat hij de taal niet sprak, hij communiceerde prima.
Toen het donker werd, is de BBQ aangestoken en heeft Stella een paar lekkere stukken vlees geroosterd. Haar mangosalade en gepofte aardappels pasten daar perfect bij. Geen afscheid zonder kadootjes: de tassen, keukenschorten, theedoeken en onderzetters in de typisch Hollandse Delftsblauwe stijl werden erg gewaardeerd. Linda kreeg van Fabiola een mooie zwarte sjaal en Michael kreeg een rode tol.
Afscheid nemen was echt moeilijk, maar met de belofte dat we proberen over een jaar of vijf weer terug te komen en veel te mailen, konden we allemaal wel leven.
Morgen onze laatste dag op de Finca, daar gaan we nog even goed van genieten! ¡Hasta la próxima vez!
Ineens hadden we de Finca voor onszelf. Michael en Ben zijn nog even het water ingedoken om een opblaas-tennisspel te spelen, maar ze hadden veel meer lol met het maken van flaporen. Toen stond Cesar op de stoep om samen met ons nog even naar een Chiva bus station te gaan. De mooiste bussen waren kennelijk “en route”, maar we hebben toch nog wat leuke kiekjes kunnen maken. Ook zijn we nog even naar de parkeerplaats van de Willys gegaan. De Willys en de Chivas worden door de “campesinos” (boeren) gebruikt om hun (in)koopwaar van- en naar de stad te vervoeren. Rondom het station en de parkeerplaats vond momenteel de wekelijkse tweedehands markt plaats (waar je al je gestolen goederen terug kunt kopen). Cesar vroeg ons de camera’s in de tassen te houden toen we het busstation uitliepen richting de parkeerplaats van de Willys. Dit was de eerste keer dat we ons een beetje onveilig voelden. Desondanks heeft Linda toch nog een fruit- en groentestalletje op de gevoelige plaat vastgelegd.
Goed voorbeeld doet goed volgen. Michael wilde al dagen een echte Colombiaanse politieman zijn, mede omdat Juan een op maat gemaakt Colombiaans politiejasje had. Wij hebben in een winkel van officiële leger- en politie accessoires (ja echt) de authentieke Colombiaanse applicaties gekocht die oma Lidy op zijn legergroene overall mag naaien. Daarbij heeft hij nog een riem, een lampje en een neppistool (dat dan weer wel) gekregen. Van de winkel kreeg hij nog een heus politie-notitie-boekje.
Na de lunch heeft Cesar, samen met Michael, de pleegfamilie opgehaald en hebben we een hele bijzondere en gezellige middag en avond met elkaar doorgebracht. Fabiola heeft veel verteld over de tijd dat Michael bij haar woonde en we konden samen beamen dat hij bijvoorbeeld dol is op spaghetti, heel energiek is en erg sociaal. Onze trots voor het manneke groeide en groeide ;-) (en dat allemaal in het Spaans…). Terwijl Linda aan het kletsen was met Fabiola en Ben voor een natje en droogje zorgde, waren Jhon, Andrès, Paola (de vrouw van Andrès), Sofia (de dochter van Andrès) en Michael in het zwembad plezier aan het maken. Het ging allemaal heel gemoedelijk, alsof we echt familie zijn. Het maakte Michael helemaal niet uit dat hij de taal niet sprak, hij communiceerde prima.
Toen het donker werd, is de BBQ aangestoken en heeft Stella een paar lekkere stukken vlees geroosterd. Haar mangosalade en gepofte aardappels pasten daar perfect bij. Geen afscheid zonder kadootjes: de tassen, keukenschorten, theedoeken en onderzetters in de typisch Hollandse Delftsblauwe stijl werden erg gewaardeerd. Linda kreeg van Fabiola een mooie zwarte sjaal en Michael kreeg een rode tol.
Afscheid nemen was echt moeilijk, maar met de belofte dat we proberen over een jaar of vijf weer terug te komen en veel te mailen, konden we allemaal wel leven.
Morgen onze laatste dag op de Finca, daar gaan we nog even goed van genieten! ¡Hasta la próxima vez!
-
08 Juli 2012 - 06:55
Aad En Riet De Beer.:
Goede morgen saampjes.
Wat zullen jullie de dagen op de Finca met de colombiaanse pleeg familie en de Nederlandse
familie gaan missen zeg.Zo gemoedelijk allemaal.Maar morgen start het vervolg van jullie reis.
Naar Santa Marta en nog veel meer.Het zal ongetwijfeld weer mooi en boeiend worden.
Wij blijven het met veel genoegdoening volgen.
Knuffel voor Michael en veel liefs.
Spap en Smam. -
08 Juli 2012 - 07:51
Angelica:
hier krijg ik dus "simonetti-ogen" van. wat ontroerend.
Linda en Ben jullie hebben het voor elkaar gekregen om de sfeer te creëren die jullie zo graag aan
Michael mee wilden geven. Fantastisch.
Alle liefs, ( dat zijn twéé zoenen en één highfive !) tante oma -
08 Juli 2012 - 09:20
Jolanda Vd Krabben:
Lieve Familia Simonetti,
Wat bijzonder hoe deze families samen een zijn. Dat had je 5 jaar geleden toch niet kunnen bedenken: samen eten, zwemmen en kletsen op de Finca. Jullie hebben deze twee weken al
veel gedaan en beleefd en wij vinden het mooi om dit samen met jullie te beleven via de mooie verhalen op deze site. Natuurlijk willen alles nog eens horen als jullie thuis zijn in Hollanda.Dankzij jullie verhalen hebben we nu nog meer behoefte om naar Colombia te gaan. Geniet van deze bijzondere reis. Knuffel uit Hedel xx -
08 Juli 2012 - 15:16
Ineke Den Engelse:
Wat een mooi verhaal en bijzonder ontmoeting, dat waren ze voor ons vorig jaar ook, het betekende ook veel voor onze kinderen, toch een soort familie. Nog een goede tijd, we blijven jullie volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
