Salento en Valle de Cocora
Door: Familie Simonetti
Blijf op de hoogte en volg Linda
02 Juli 2012 | Colombia, Pereira
Vanochtend zijn we met alle gasten van de Finca, de twee families dus, met een busje naar Salento gegaan. Salento is een gemeente in het Colombiaanse departement Quindío, zo’n uurtje rijden vanaf Pereira. De weg had vele bochten en daar werden een paar van de kinderen wat misselijk van. Gelukkig helpt een Hollands Mentosje de heren er weer bovenop. Het dorpje was toeristisch en druk bezocht op de zoveelste nationale feestdag van het jaar, waarop alle Colombianen een vrije dag hebben. We hebben er gezellig een paar uurtjes doorgebracht, waarbij we ons toch weer hebben laten verleiden tot het kopen van prullaria. Michael heeft o.a. een stoere brede armband van koeienhuid en Linda heeft van roodkoper een ring en een armband gekocht. Natuurlijk flink wat korting gekregen toen Cesar er bij kwam staan en voor zijn vrouw ook nog zo’n mooie ring kocht. Ben was in het dorp zelf ook nog even een toeristische attractie, toen 2 Colombianen hem aanschoten en vroegen of hij met hen op de foto wilde. Daarna zijn we doorgereden naar het nabijgelegen Valle de Cocora. Deze vallei is onderdeel van het Los Nevados Natural Park. Er groeien wax palmbomen, één van de nationale symbolen van Colombia. Deze palmbomen zijn de grootste in de wereld en kunnen wel 60 meter hoog worden. Het zijn ook echt giganten om te zien, heel indrukwekkend.
Onderweg kwamen we een aantal militaire posten tegen. Deze worden gemarkeerd door een hele rij wapperende Colombiaanse vlaggen, waar elk voertuig langzaam langs rijdt. Bij de eerste post hadden de militairen zelfs hun gezicht in camouflagekleuren geschminkt. Het ziet er heel beangstigend uit, maar zodra we langs kwamen staken ze allemaal hun duim omhoog. We konden gewoon doorrijden. Bij de tweede post werden we stil gehouden en moest Cesar allerlei vragen beantwoorden. Waar de chauffeur vandaan kwam en hijzelf en of de rest toeristen waren en uit welk land dan wel. Toen wilden er 2 een stukje meerijden naar de parkeerplaats en bleken het eigenlijk hele nieuwsgierig jongens te zijn, die graag iets meer over ons land wilde weten. “Zijn er echt geen bergen?”. Michael, Juan en Xander vonden de militaire passagiers supergaaf, dus hebben we gevraagd of de boys met hen op de foto mochten. Dat was geen probleem, ze vonden het zelfs leuk. De reden waarom er zoveel militairen in deze omgeving de wacht houden, is omdat deze omgeving 8 jaar gelden door de FARC (guerilla-beweging) bezet is geweest. Het was toen ook niet mogelijk om deze vallei te bezoeken. Nu is het een goedlopende toeristische attractie die geld oplevert, en dat moet natuurlijk behouden blijven.
Linda en Michael hebben per paard een tochtje van een half uur door de vallei gemaakt, samen met Gerard, de vader van de andere drie jongens die ook mee gingen. Ben en Monique zijn neergeploft op een terrasje. Tijdens de rit werd er door een van de jongens gevraagd waarom Ben niet meeging. Ik zei dat Ben niet kon paardrijden en Michael voegt daar nog even aan toe: “mijn papa durft niet, hij is een slappelaar”. Linda was dat zeker niet, ze zegt altijd bang te zijn van paarden, maar ze zat er toch maar mooi bovenop en het was nog leuk ook!
Eenmaal terug op de Finca hebben de jongens nog vele bommetjes in het zwembad gemaakt en wij hebben lekker op de veranda wat gedronken.
Wat de dag van morgen brengt weten we nog niet precies, maar dat we iets van ons ingeleverde wensenlijstje gaan doen is zeker. Wij gaan de dag afsluiten met lekkere Colombiaanse koffie en een (of meer) aguardiente. Tot morgen!
Onderweg kwamen we een aantal militaire posten tegen. Deze worden gemarkeerd door een hele rij wapperende Colombiaanse vlaggen, waar elk voertuig langzaam langs rijdt. Bij de eerste post hadden de militairen zelfs hun gezicht in camouflagekleuren geschminkt. Het ziet er heel beangstigend uit, maar zodra we langs kwamen staken ze allemaal hun duim omhoog. We konden gewoon doorrijden. Bij de tweede post werden we stil gehouden en moest Cesar allerlei vragen beantwoorden. Waar de chauffeur vandaan kwam en hijzelf en of de rest toeristen waren en uit welk land dan wel. Toen wilden er 2 een stukje meerijden naar de parkeerplaats en bleken het eigenlijk hele nieuwsgierig jongens te zijn, die graag iets meer over ons land wilde weten. “Zijn er echt geen bergen?”. Michael, Juan en Xander vonden de militaire passagiers supergaaf, dus hebben we gevraagd of de boys met hen op de foto mochten. Dat was geen probleem, ze vonden het zelfs leuk. De reden waarom er zoveel militairen in deze omgeving de wacht houden, is omdat deze omgeving 8 jaar gelden door de FARC (guerilla-beweging) bezet is geweest. Het was toen ook niet mogelijk om deze vallei te bezoeken. Nu is het een goedlopende toeristische attractie die geld oplevert, en dat moet natuurlijk behouden blijven.
Linda en Michael hebben per paard een tochtje van een half uur door de vallei gemaakt, samen met Gerard, de vader van de andere drie jongens die ook mee gingen. Ben en Monique zijn neergeploft op een terrasje. Tijdens de rit werd er door een van de jongens gevraagd waarom Ben niet meeging. Ik zei dat Ben niet kon paardrijden en Michael voegt daar nog even aan toe: “mijn papa durft niet, hij is een slappelaar”. Linda was dat zeker niet, ze zegt altijd bang te zijn van paarden, maar ze zat er toch maar mooi bovenop en het was nog leuk ook!
Eenmaal terug op de Finca hebben de jongens nog vele bommetjes in het zwembad gemaakt en wij hebben lekker op de veranda wat gedronken.
Wat de dag van morgen brengt weten we nog niet precies, maar dat we iets van ons ingeleverde wensenlijstje gaan doen is zeker. Wij gaan de dag afsluiten met lekkere Colombiaanse koffie en een (of meer) aguardiente. Tot morgen!
-
03 Juli 2012 - 05:56
Ellen Vonk:
Wat is het leuk om met jullie mee te lezen. Als ik zo jullie fotos zo zie van Villa de Leyva en van Salento denk ik met heimwee terug aan onze reis vorig jaar. Geniet van jullie verblijf op de Finca. Doe Cesar en de rest van de familie de hartelijke groeten van ons. Groeten Ellen -
03 Juli 2012 - 06:54
Jolanda Vd Krabben:
Weer een mooi verslag vandaag. Elke dag genieten we hiervan en ook van de door jullie gemaakte foto's. Zo te lezen is het ook gezellig met de andere familia, das mooi. Leuk dat ze met Ben op de foto willen enne Lin; volgende keer hiervoor gewoon geld vragen, dan heb je de armband en ring weer terug verdiend haha.Nee hoor, alleen maar erg leuk van die colombianen.
Groetjes en tot jullie volgend verslag xxx
-
03 Juli 2012 - 06:58
Jhon En Angie:
Hoi Michael,
Wat supercool dat jij in Colombia bent. Jouw geboorteland!
We hebben al veel mooie foto's gezien en heel veel dingen herkenen we.
Bijv; de foto's bij de Finca, jullie kamer en natuurlijk Cesar. Ook de foto dat je
paard mocht rijden vinden we erg leuk. Nou Michael nog veel plezier en geef Cesar
een High Five van ons.
Groetjes Jhon en Angie vd Krabben
-
03 Juli 2012 - 06:59
Yvonne Pot:
Wat is het weer genieten op afstand! Eerste dat ik 's ochtends doe is jullie belevenissen volgen. Dat wordt nog wat straks bij Taironaka zonder stroom (en dus internet!).
veel plezier!
-
03 Juli 2012 - 07:56
Annelies:
Michael straalt op alle foto's!
Prachtig om te lezen hoe jullie allemaal genieten van deze reis.
groetjes,
Annelies van Rhee -
03 Juli 2012 - 08:50
Aad En Riet De Beer.:
Weer een mooi reisverslag,en wat goed dat ze vast liggen,want dit kun je haast niet meer
na vertellen als jullie straks weer thuis zijn .Zoveel zien en zoveel indrukken.
Ook voor ons als lezers is het mooi nu te weten hoe het aan de andre kant van de aardbol is.
Wij weten dat Michael niet kusbaar is,maar geef hem toch maar stiekum een kusje op het
puntje van zijn neus .
Liefs Spap en Smam. -
03 Juli 2012 - 09:05
Aad En Riet De Beer.:
Hoi Michael.
Wat heb jij een fijne stoere vacantie.Wij zien op de foto s dat jij heel blij bent.
En ook nog hele leuke vriendjes op de Finca hebt .
Doei Krullebol,Heel veel lieve groetjes.
Opa en Oma. -
08 Augustus 2012 - 21:09
Fam. De Winne:
Hola familia,
We zijn weer helemaal bij, we waren namelijk een paar dagen off-line. Wat maken jullie mooie dingen mee. Het is voor ons ook echt genieten! Wat zijn de foto's ook mooi. Michael wat is je cape en sombrero mooi!
Willen jullie al die lieve mensen op de Finca de groetjes van ons doen? Zeg ze maar dat we graag ook nog een keertje bij ze willen komen.
Groetjes en besos grandes van Peter, Kevin, Dairon, Jhon en Barbara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
